Uniwersytet Zielonogórski
A-  A   A+     kontakt | PL

Serwis Informacyjny Uniwersytetu Zielonogórskiego

Dr hab. inż. Jakub Marcinowski, prof. UZ, uzyskał tytuł profesora nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo!

prof. J. Marcinowski z A. Dudą.JPG

Prezydent RP Andrzej Duda wręcza nominację profesorską Jakubowi Marcinowskiemu. Fot. archiwum Kancelarii Prezydenta RP.

23 października 2018 r.

 


Postanowieniem z dnia 9 lipca 2018 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda, nadał dr. hab. inż. Jakubowi Marcinowskiemu z Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego tytuł profesora w dziedzinie nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo. Uroczystość wręczenia aktu nadania miała miejsce 18 października 2018 r.

 

 

Prof. dr hab. inż. Jakub Marcinowski urodził się w 1954 r. w Gorzowie Wlkp. W 1974 r. ukończył Technikum Melioracji Wodnych w Gorzowie i wytypowany przez swoją szkołę jako najlepszy uczeń, został przyjęty bez egzaminów wstępnych na studia na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. W 1979 r. ukończył je z wyróżnieniem. Jeszcze w trakcie studiów rozpoczął studia doktoranckie na wydziale, na którym studiował. W 1982 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo na podstawie rozprawy zatytułowanej Stateczność powłoki konoidalnej.

 

 

W 1983 r. po rocznej pracy w biurze projektów, został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Inżynierii Lądowej Politechniki Wrocławskiej. Pracował w Zakładzie Wytrzymałości Materiałów prowadząc zajęcia z przedmiotów związanych z mechaniką budowli. W latach 1988-1990 pracował na stanowiskach profesorskich na uczelniach w Iraku (Mosul University w Mosulu i Saddam University for Engineering and Science w Bagdadzie). W 2000 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo na podstawie rozprawy habilitacyjnej zatytułowanej Nieliniowa stateczność powłok sprężystych. W lutym 2002 r. został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Wrocławskiej.

 

 

Od października 2002 jest pracownikiem Instytutu Budownictwa Uniwersytetu Zielonogórskiego. W latach 2002-2007 kierował Zakładem Konstrukcji Budowlanych. W październiku 2007 został wybrany dyrektorem Instytutu Budownictwa, a w maju 2008 dziekanem Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska UZ. Funkcję dziekana sprawował przez dwie pełne kadencje doprowadzając w tym czasie do powstania kierunku kształcenia architektura i urbanistyka oraz uzyskania przez Wydział uprawnień do habilitowania w dyscyplinie budownictwo. Od października 2018 r. sprawuje funkcję kierownika Katedry Architektury i Urbanistyki na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska UZ.

 

 

Valencia Zdjęcie016.jpg

Konferencja w Walencji w 2009 r. W tle słynne dzieła Santiago Calatravy. Fot. archiwum prywatne prof. J. Marcinowskiego

W trakcie swego 36. letniego zatrudnienia na wyższych uczelniach prowadził wykłady i zajęcia dydaktyczne o innym charakterze (laboratoria, ćwiczenia, projekty) z takich przedmiotów jak: wytrzymałość materiałów, dźwigary powierzchniowe, teoria sprężystości, statyka budowli, dynamika budowli, teoria plastyczności i stany graniczne, metody komputerowe w teorii sprężystości i plastyczności, komputerowe wspomaganie projektowania, metoda elementów skończonych, badanie konstrukcji, konstrukcje metalowe, stateczność konstrukcji, zaawansowane systemy konstrukcyjne. Trudna do oszacowania jest liczba dyplomantów, wychowanków prof. J. Marcinowskiego obu poziomów kształcenia. Dyplomanci prof. J. Marcinowskiego byli trzykrotnie wyróżniani w ogólnopolskim konkursie Ministerstwa Budownictwa na najlepsze prace dyplomowe. Zdobywali też laury za najlepsze prace dyplomowe w dorocznych konkursach organizowanych przez Lubuską Izbę Budownictwa.

 


Prof. J. Marcinowski ma w swym dorobku ponad 240 prac naukowych i naukowo-technicznych, w tym artykuły naukowe w renomowanych czasopismach międzynarodowych. Główną specjalnością naukową Profesora jest stateczność konstrukcji ze szczególnym uwzględnieniem zjawisk zachodzących w zakresie geometrycznie nieliniowym. Ważnym osiągnięciem prof. J. Marcinowskiego była obszerna monografia Stateczność konstrukcji sprężystych. Struktury prętowe, łuki, powłoki, która była podstawą wszczęcia postępowania o tytuł profesora. Została opublikowana w 2017 r.

 


Profesor uczestniczył w 15 konferencjach zagranicznych i 63 konferencjach organizowanych w kraju. Zasiadał w komitetach naukowych i organizacyjnych wielu konferencji. W 2016 r. stanął na czele komitetu organizacyjnego i był wiceprzewodniczącym Komitetu Naukowego XIII International Conference on Metal Structures, ICMS’2016, zorganizowanej w Zielonej Górze. W konferencji uczestniczyli naukowcy z wielu krajów całego świata.

 

 

JM na koronie.JPG

W Świebodzinie, na koronie figury Chrystusa Króla Wszechświata. Fot. archiwum prywatne prof. J. Marcinowskiego.

Prof. J. Marcinowski jest autorem lub współautorem wielu ekspertyz technicznych tak znaczących obiektów budowlanych jak: hiperboloidalne chłodnie kominowe, stalowe konstrukcje podwieszone czy stalowe silosy na zboże. Pomyślnie rozwiązał problem rezonansowych drgań stadionu żużlowego w Zielonej Górze. Wykazał ponadto zagrożenie katastrofą budowlaną amfiteatru w Płocku. Ta ekspertyza skutkowała gruntowną przebudową całego zadaszenia obiektu, na widowni którego zasiada około 3 tys. widzów. Jest współautorem projektu konstrukcyjnego figury Chrystusa Króla Wszechświata wzniesionej w Świebodzinie w 2010 r. Wraz z doc. dr. inż. Mikołajem Kłapociem, głównym projektantem, sprawuje stały nadzór techniczny nad tą wyjątkową budowlą.

 

 


Prof. Marcinowski był promotorem trzech prac doktorskich, obronionych z wyróżnieniem. Obrona pracy doktorskiej czwartego doktoranta jest przewidziana na początek listopada 2018 r. Prof. Marcinowski był recenzentem w sześciu przewodach doktorskich i uczestniczył w ośmiu postępowaniach habilitacyjnych w roli recenzenta lub członka komisji.

 

 


Prof. Marcinowski jest ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej kierunku kształcenia budownictwo. Wiosną 2008 został powołany w skład grupy roboczej TWG 8.4 ECCS (European Convention for Constructional Steelwork) jako jedyny reprezentant Polski. Jest to grupa ekspertów z całej Europy opracowująca wytyczne projektowania powłokowych konstrukcji stalowych. Spotykają się oni na cyklicznych spotkaniach w różnych miastach całej Europy. Jedno z tych spotkań prof. Marcinowski zorganizował w Zielonej Górze w 2009 r.

 

 

Silos Zakrzewo 20180406_145733_kor.jpg

Podczas ekspertyzy, w stalowym silosie na zboże w 2018 r. Fot. archiwum prywatne prof. J. Marcinowskiego.

W 2012 r. prof.  J. Marcinowski został powołany w skład Komitetu Technicznego KT 128 działającego przy Polskim Komitecie Normalizacyjnym (PKN). KT 128 obejmuje swoim zakresem dziedzinę projektowania i wytwarzania konstrukcji metalowych: stalowych i aluminiowych, z wyłączeniem obiektów mostowych. KT 128 zajmuje się opiniowaniem i uzgadnianiem krajowego stanowiska do norm EN opracowywanych w Komitetach Technicznych CEN/TC 250, CEN/TC 135, CEN/TC/50 i CEN/TC/297 oraz opracowywaniem ich wersji polskich, a także opracowaniem Załączników Krajowych NA do norm EN - Euro-kodów.

 

 

Od 2012 r. Profesor jest członkiem trzech grup roboczych powołanych w CEN (European Committee for Standardization) w ramach komitetu technicznego TC 250 (Structural Eurocodes) i podkomitetu SC 3 (CEN/TC 250/SC 3 Subcommittee 3: Eurocode 3 - Design of steel structures):


1. CEN/TC 250/SC 3/WG 15 Evolution of EN 1993-4-1 - Silos, grupa robocza zajmująca się zmianami w Eurocodzie EN 1993-4-1 -Silosy,


2. CEN/TC 250/SC 3/WG 6 Evolution of EN 1993-1-6 - Shell structures, grupa robocza zajmująca się zmianami w Eurocodzie EN 1993-1-6-Konstrukcje powłokowe,


3. CEN/TC 250/SC 3/WG 16 Evolution of EN 1993-4-2 - Tanks, grupa robocza zajmująca się zmianami w Eurocodzie EN 1993-4-2-Zbiorniki.

 


Jest jedynym reprezentantem Polski w tych trzech grupach roboczych.

 


Prof. J. Marcinowski jest członkiem dwóch sekcji Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk: sekcji Mechaniki Konstrukcji i Materiałów oraz sekcji Konstrukcji Metalowych, w której jest członkiem poszerzonego prezydium. Jest także wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej i od kilku kadencji pełni funkcję wiceprzewodniczącego Koła Zielonogórskiego tego towarzystwa naukowego.

 


Prof. Jakub Marcinowski był wielokrotnie nagradzany nagrodami Rektora Politechniki Wrocławskiej oraz Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego za osiągnięcia w pracach badawczych, za całokształt działalności naukowo-dydaktycznej, za osiągnięcia organizacyjne oraz za osiągnięcia naukowe.

 

 

Za swoją działalność naukową, edukacyjną i inżynierską, został odznaczony: Złotą Odznaką Politechniki Wrocławskiej, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Edukacji Narodowej, Honorową, srebrną odznaką PZITB, Honorową, srebrną odznaką: Zasłużony dla Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (PTMTiS), honorową odznaką „ZA ZASŁUGI DLA BUDOWNICTWA”. Został uhonorowany także Pierścieniem Tysiąclecia Diecezji Wrocławskiej przyznanym i wręczonym przez Jego Eminencję Kardynała Henryka Gulbinowicza w 2010 r. za zasługi w budowie figury Chrystusa Króla Wszechświata w Świebodzinie. To wyróżnienie ceni sobie najbardziej.

 

 

prof. J. Marcinkowski z rodziną.JPG

Po lewej córka Dorota, a po prawej stronie Profesora żona Grażyna. Fot. archiwum prywatne prof. J. Marcinowskiego.

Prof. J. Marcinowski jest żonaty, ma dwoje dzieci. Żona Grażyna jest informatykiem, pracuje na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska UZ. Syn Mateusz mieszka i pracuje w San Francisco. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu i wyspecjalizował się w multimediach i grafice komputerowej. Córka Dorota, absolwentka kierunków: malarstwo, architektura wnętrz oraz architektura i urbanistyka UZ pracuje w biurze projektów w Zielonej Górze.

 


Prof. J. Marcinowski z pasją rozwija swoje główne hobby, którym jest obserwacja awifauny w różnych środowiskach i w różnych miejscach na świecie. Jest współautorem kilku publikacji z tej dziedziny. W kilku książkach pisanych przez ornitologów figuruje w wykazie wolontariuszy zbierających dane obserwacyjne w terenie. Jest projektantem oryginalnej wieży z przeznaczeniem na skrzynki lęgowe dla jerzyków. Wieże takie zostały zrealizowane w Zielonej Górze, Warszawie i Pile.

 


Marek Dankowski

 


Serwis http://www.uz.zgora.pl serdecznie gratuluje Panu Profesorowi nominacji.


 

 
D&C JARY .:. (C) 2013-2016 Uniwersytet Zielonogórski .:. KONTAKT