14 lutego 2022 r.

Przyroda nie zna granic – ochrona przyrody polsko-niemieckiego pogranicza to dwujęzyczna publikacja, która ukazała się kilka tygodni temu pod redakcją naukową dr. Sebastiana Pilichowskiego z Uniwersyteckiego Ogrodu Botanicznego. Książka była współfinansowana przez Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego i rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego. Jest to pierwsza część planowanej publikacji poświęconej przyrodzie województwa lubuskiego w Polsce i niemieckiej Brandenburgii. 


Według autorów książki, ochronę przyrody należy postrzegać jako kompleksowe wyzwanie wykraczające poza granice jednego państwa. Jak czytamy w podsumowaniu: Aby jednak współpracować na tym polu, należy najpierw rozpoznać zasoby i bioróżnorodność, co pozwoli opracować spójne strategie ochrony niwelujące agresywny wobec przyrody rozwój naszej cywilizacji. Należy jednocześnie prowadzić kampanie uświadamiające, wszczepiać od najmłodszych lat postawy pełne szacunku do przyrody, oparte na rzetelnej wiedzy, ale podanej w przystępny sposób. Popularyzacja tych działań stanowi jeden z celów niniejszej publikacji.


 
W książce znalazło się siedem rozdziałów:

1.       Wstęp. Ochrona przyrody i człowiek – ocean inspiracji i trudnych wyborów. (S. Pilichowski);

2.       Botaniczny skarb województwa lubuskiego – selery węzłobaldachowe (J. Wiland-Szymańska, A. Kolasińska, K. Kwiatkowski);

3.       Porosty, czyli grzyby zlichenizowane na terenie województwa lubuskiego (P. Grochowski);

4.       Współczesna przestrzeń miejska a ochrona bioróżnorodności (A. Tokarska-Osyczka, D. Osyczka);

5.       Drzewa Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego na tle raportu o stanie drzew świata BGCI (S. Pilichowski, A. Radoła, W. Sworowska);

6.       Entomofauna województwa lubuskiego (R. Orzechowski);

7.       Zagrożenia ptaków w mieście – wpływ urbanizacji na miejską awifaunę (E. Burda).


 
Dr Sebastian Pilichowski liczy na to, że: - książka przyczyni się do upowszechniania wiedzy o przyrodzie polsko-niemieckiego pogranicza i stanie się w przyszłości przyczynkiem dla szerokiej współpracy na rzecz zachowania przyrodniczego dziedzictwa dla przyszłych pokoleń, nie zważając na obywatelstwo.