Uniwersytet Zielonogórski
A-  A   A+     kontakt | PL

Serwis Informacyjny Uniwersytetu Zielonogórskiego

Sześcioro naukowców z UZ otrzymało nagrody ministra edukacji i nauki

23 lutego  2022 r.

W miniony piątek, 19 bm. podczas uroczystej gali, przygotowanej z okazji Dnia Nauki Polskiej, ogłoszono laureatów nagród ministra edukacji i nauki.  Naukowcy i badacze zostali wyróżnieni za zasługi w pięciu kategoriach: znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, dydaktycznej, wdrożeniowej, organizacyjnej oraz całokształt dorobku. Minister przyznał nagrody indywidualne i zespołowe.  Nazwiska wyróżnionych zostały odczytane podczas gali przygotowanej z tej okazji. W związku z pandemią uroczystość odbyła się bowiem online. Wśród osób nagrodzonych znalazło się sześcioro naukowców z Uniwersytetu Zielonogórskiego. 
 

Link do listy nagrodzonych: https://www.gov.pl/attachment/3648845f-9c31-42bd-91b3-faeaa1dfd5d5  . 


Poniżej przedstawiamy sylwetki wyróżnionych naukowców z Uniwersytetu Zielonogórskiego.
 

prof. Mariusz Z. Ratajczak.jpg

Fot. Archiwum prywatne prof. M. Ratajczaka.

Mariusz Z. Ratajczak – prof. dr hab. medycyny jest zatrudniony w Instytucie Nauk Medycznych UZ w Katedrze Hematologii. Pracuje również w  Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Otrzymał nagrodę indywidualną za znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej.   


W latach 1975–1981 studiował na Akademii Medycznej w Szczecinie  (magna cum laude, najlepszy student na roku). W 1986 r.  w Centrum Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN w Warszawie obronił z wyróżnieniem doktorat (tytuł rozprawy: „Wątroba płodowa jako źródło krwiotwórczych komórek macierzystych dla przeszczepów. Aspekty eksperymentalne i techniczne”). W 1986 zrobił też drugi stopień specjalizacji z medycyny wewnętrznej. W 1989 r. obronił habilitację, tytuł rozprawy: „Zmiany parametrów biochemicznych łączące się z przeszczepianiem szpiku. Badania kliniczne i eksperymentalne”.

W 1990 roku wyjechał do USA, gdzie do 2001 r. pracował na Uniwersytecie Pensylwanii. W 2001 r. przeniósł się na Uniwersytet w Louisville, w którym kieruje Instytutem Komórek Macierzystych (Stem Cell Institute) w James Graham Brown Cancer Center.

Równolegle z karierą w Stanach Zjednoczonych rozwijał karierę w Polsce: Od 1994 do 1999 r.  był kierownikiem Zakładu Patologii Komórki Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. W 1997 otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 1999-2005 był kierownikiem Ośrodka Transplantacji Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie. Od 2001 do 2006 roku był też kierownikiem (i współtwórcą) Zakładu Transplantologii w Polsko-Amerykańskim Instytucie Pediatrii CM UJ. W latach 2006-2014 pełnił funkcję kierownika Katedry i Zakładu Fizjologii Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie (później przemianowanej na Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie), gdzie był zatrudniony jako profesor zwyczajny. W latach 2014-2020 był kierownikiem Zakładu Medycyny Regeneracyjnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, gdzie nadal pracuje. Od 2019 jest zatrudniony w Katedrze Hematologii w Instytucie Nauk Medycznych Collegium Medicum Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Pełni też funkcje kierownicze w redakcjach pism naukowych: „Stem Cell Reviews and Reports” (redaktor naczelny), „Leukemia” (redaktor działu), „Folia Histochemica et Cytobiologica”(od 1998) oraz jest członkiem komitetów redakcyjnych „Stem Cells” (od 1997), „Journal of Clinical Investigation”, „The Journal of Cellular and Molecular Medicine”, „Journal of Applied Genetics”. W latach 2004-2008 był też redaktorem „Experimental Hematology”. Od 2006 roku pełni funkcję redaktora naczelnego międzynarodowego czasopisma naukowego „Central European Journal of Biology”. Jest recenzentem grantów fundowanych przez National Institutes of Health oraz Komisję Europejską.

Nagrody i członkostwa:

Od 2008 r. członek zagraniczny Polskiej Akademii Umiejętności (PAU) oraz w latach 2012-2017 - członek Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.

W marcu 2008 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Jest członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików oraz członkiem International Society of Experimental Hematology, American Society for Cancer Research, American Society of Hematology, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Laureat nagród: Medalu im. Mikołaja Kopernika, Chad Kopple Spirit Award (Leukemia and Lymphoma Society), indywidualnej nagrody naukowej przyznanej przez Ministra Zdrowia RP, Medalu im. Jędrzeja Śniadeckiego (Polska Akademia Nauk), nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w obszarze nauk przyrodniczych i medycznych. W 2013 r. został honorowym członkiem Polish-American Medical Society. Odznaczony Srebrnym oraz Złotym Krzyżem Zasługi.

Prof. Mariusz Ratajczak, jako pierwszy Polak w historii, otrzymał prestiżową nagrodę im. Karla Landsteinera przyznawaną co 2 lata przez the German Society for Transfusion Medicine and Immunohematology za wybitne osiągnięcia w dziedzinie transfuzjologii i hematologii. Został także wyróżniony za badania nad mobilizacją komórek macierzystych układu krwiotwórczego oraz za odkrycie komórek o cechach embrionalnych komórek macierzystych (ang. very small embryonic-like stem cell, VSEL).

Praca badawcza:
Zainteresowania naukowe: zaburzenia funkcji szpiku kostnego związane z zakażeniem wirusem HIV; wpływ chemokin na ludzką hematopoezę; mechanizmy molekularne regulujące powstawanie i różnicowanie się macierzystych komórek układu krwiotwórczego oraz komórek nowotworowych; ekspansja ludzkich komórek pnia dla potrzeb terapii genowej i przeszczepów krwiotwórczych; allogeniczne i autogeniczne przeszczepianie krwiotwórczych komórek macierzystych szpiku, krwi obwodowej i krwi pępowinowej; praktyczne zastosowania biotechnologii, biologii molekularnej i inżynierii komórkowej w medycynie klinicznej (onkologii i hematologii).

Opublikował 870 prac naukowych, które zacytowano 25 502 razy (stan na wrzesień 2021).

Łączny współczynnik oddziaływania prac opublikowanych przez badacza to IF=1 404,924 (stan na grudzień 2014).

Indeks Hirscha obliczony na podstawie Web of Science wynosi 78 (stan na wrzesień 2021).

Hobby: biegi maratońskie.

(biogram podajemy za Wikipedią: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mariusz_Ratajczak   )

prof. Remigiusz Wiśniewski.jpg

Dr hab. inż. Remigiusz Wiśniewski, prof. UZ. Fot. archiwum prywatne.

Remigiusz Wiśniewski – dr hab. inż., prof. UZ jest zatrudniony w Instytucie Sterowania i Systemów Informatycznych UZ, w którym jest kierownikiem Zakładu Systemów Informatycznych i  Cyberbezpieczeństwa. Otrzymał nagrodę indywidualną za znaczące osiągnięcia w zakresie działalności naukowej.   

Jego zainteresowania naukowo-badawcze koncentrują się wokół zagadnień związanych z kryptografią, systemami sterowania współbieżnego oraz systemami cyber-fizycznymi, a także układami reprogramowalnymi (FPGA). 

Prof. R. Wiśniewski opublikował ponad 100 prac naukowych. W jego dorobku znajdują się publikacje w prestiżowych czasopismach o najwyższej światowej randze (m.in. IEEE Transactions on Systems, Man, and Cybernetics: Systems, IEEE Transactins on Industrial Informatics, IEEE Transactions on Control Systems Technology) oraz dwie monografie naukowe. Obecnie jest kierownikiem projektu badawczego OPUS, finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki (NCN). W 2019 r. jako beneficjent grantu „Miniatura” odbył staż naukowy (jako profesor wizytujący) w prestiżowym ośrodku badawczym – Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (Stany Zjednoczone). 

Profesor R. Wiśniewski jest redaktorem stowarzyszonym (Associate Editor) w renomowanych czasopismach, m.in. IEEE Transactions on Systems, Man, and Cybernetics: Systems, IEEE Transactins on Industrial Informatics oraz IEEE Access, w którym w 2019 roku został wyróżniony nagrodą „Edytora Miesiąca”.

Prywatnie prof. R. Wiśniewski jest szczęśliwym mężem oraz ojcem. Jest zapalonym miłośnikiem aktywności fizycznej oraz sportu, zarówno w formie czynnej, jak i jako kibic (pasjonuje się zwłaszcza żużlem oraz piłką nożną).
 

Podczas Gali Nauki Polskiej została zaprezentowane wypowiedź prof. R. Wiśniewskiego, vide: https://www.youtube.com/watch?v=omNdiR1cibw#t=2h01m21.5s   .

 

dr A. Staszczuk.jpg

Dr inż. Anna Staszczuk. Fot. Anna Zielińska.

Anna Staszczuk – dr inż. jest pracownikiem Instytutu Budownictwa UZ, w Zakładzie Dróg, Mostów i Kolei. Otrzymała nagrodę I stopnia za działalność organizacyjną.

Jej zainteresowania naukowo-badawcze koncentrują się przede wszystkim wokół zagadnień fizyki budowli, ze szczególnym uwzględnieniem kształtowania poprawnego mikroklimatu w budynkach, efektywności energetycznej, magazynowania energii cieplnej w budynkach, a także wykorzystania odnawialnych źródeł energii.

Jest autorką publikacji naukowych w wysokopunktowanych czasopismach międzynarodowych, o łącznym IF = 41. Od ponad 10. lat stale współpracuje z Brandenburskim Uniwersytetem Technicznym w Cottbus-Senftenberg oraz Centrum Technologii Energetycznych Kraju Związkowego Brandenburgia CEBra e.V. przy realizacji wspólnych projektów badawczych i edukacyjnych. W dwóch z nich pełniła funkcję koordynatora po polskiej stronie. Obecnie jest realizowany kolejny wspólny projekt, w którym pełni funkcję pracownika naukowo-dydaktycznego. Ponadto aktywnie uczestniczyła i uczestniczy w grantach krajowych, finansowanych z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

W tej kategorii nagrody ministra są przyznawane m.in. za rozszerzanie współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym na rynku krajowym i międzynarodowym na rzecz podnoszenia jakości badań naukowych, prac rozwojowych, kształcenia oraz wspierania rozwoju gospodarczego.  

Jej osiągnięcie dotyczy rozszerzania współpracy międzynarodowej – transgranicznej, polsko-niemieckiej na rzecz podnoszenia jakości badań naukowych i kształcenia w zakresie technologii magazynowania energii i efektywności energetycznej w regionie Sprewa-Nysa-Bóbr. Jako znaczące osiągnięcie w tym zakresie należy koordynacja projektu pn. „Współpraca partnerów naukowych w zakresie kształcenia i wymiany wiedzy w dziedzinie technologii magazynowania energii i efektywności energetycznej w regionie SNB” po polskiej stronie.

Jest mężatką, ma 19-letniego syna Karola, a także kota Filemona rasy Maine Coon. Interesuje się gotowaniem, muzyką, a także poezją. Ma na tym polu również pewien dorobek. Jest współautorką kilku almanachów poetyckich wrocławskiej grupy literackiej Dysonans, a także autorką własnej książki poetyckiej Czerwieni się zieleń traw.  

 

okładka Psychologii.jpg

Przedstawione niżej Panie otrzymały nagrodę zespołową w zakresie działalności dydaktycznej, za  autorstwo lub współautorstwo wybitnych i innowacyjnych podręczników akademickich. Dotyczy to podręcznika „Psychologia Kliniczna Dzieci i Młodzieży” pod redakcją naukową: I. Grzegorzewskiej, L. Cierpiałkowskiej i A. Borkowskiej. Dr Marzanna Rudnicka jest współautorką jednego z rozdziałów tej książki.


Została ona wydana przez Wydawnictwo PWN. Na stronie Wydawnictwa czytamy: Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży to pierwszy tak obszerny polski podręcznik tej dyscypliny. Do jego stworzenia zaproszono Autorki i Autorów reprezentujących wiodące uczelnie w Polsce, uznanych praktyków klinicznych oraz psychoterapeutów. Podjęli oni trud przekazania najbardziej współczesnej wiedzy teoretycznej i empirycznej w sposób zrozumiały i odnoszący się do działań praktycznych.


Treści podręcznika uporządkowano w sześciu częściach:

teoretyczne podstawy psychologii klinicznej dzieci i młodzieży; psychologiczna diagnoza kliniczna dzieci i młodzieży; psychologia zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży; kliniczne problemy dzieci i młodzieży; specjalne obszary zainteresowania psychologii klinicznej dzieci i młodzieży; wybrane problemy pomocy psychologicznej.





 

 

prof. Iwona Grzegorzewska.jpg

Dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ. Fot. Archiwum prywatne.

Iwona Grzegorzewska, dr hab. prof. UZ, dyrektor Instytutu Psychologii UZ, kierownik Zakładu Psychologii Klinicznej i Psychopatologii Rozwojowej, przewodnicząca Rady Dyscypliny Naukowej Psychologia.

Z wykształcenia psycholog, z wyróżnieniem ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie Wrocławskim. Doktoryzowała się na UAM. W 2014 r. uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego na Uniwersytecie Gdańskim na podstawie rozprawy „Odporność psychiczna dzieci alkoholików”. Jest specjalistką w zakresie zdrowia psychicznego i jego zaburzeń w okresie dzieciństwa, adolescencji i młodej dorosłości. Zainteresowania naukowe koncentruje wokół zagadnień z dziedziny psychologii klinicznej, zwłaszcza psychologii klinicznej dzieci i młodzieży, psychopatologii rozwojowej, uzależnień substancjalnych i behawioralnych, a także wokół problematyki personalnych, rodzinnych i środowiskowych uwarunkowań problemów emocjonalnych i behawioralnych okresu dzieciństwa i adolescencji.  W ostatnich latach szczególnie zajmuje się problematyką nieprawidłowego rozwoju i  zaburzeń osobowości u  dzieci i młodzieży.

Wielokrotnie nagradzana za działalność naukową i kliniczną, między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem Komisji Edukacji Narodowej, nagrodą Lubuskiego Kuratora Oświaty, a także przez prezydenta miasta Zielona Góra i rektora UZ. Poza pracą na UZ jest także psychologiem-praktykiem, edukatorką, superwizorem psychologii klinicznej dziecka Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, hipnoterapeutą, socjoterapeutą, ekspertem w zakresie opiniowania psychologiczno-sądowego zeznań  małoletnich świadków oraz w  dziedzinie przemocy wobec dzieci i młodzieży wydającym ekspertyzy na zlecenie prokuratur rejonowych, sądów karnych, rodzinnych i nieletnich oraz okręgowych. Prowadzi liczne szkolenia,  w tym specjalizacyjne,  z zakresu problemów psychicznych występujących w okresie dzieciństwa i adolescencji. Szkoli rodziców, nauczycieli, dyrektorów placówek oświatowych, psychologów, pedagogów, psychoterapeutów. W trakcie specjalizacji z psychoterapii dzieci i młodzieży.

 

prof. L. Cierpiałkowska wł..jpg

Prof. dr hab. Lidia Cierpiałowska. Fot. Archiwum prywatne.

Lidia Cierpiałkowska – prof. dr hab. z zakresu psychologii klinicznej, pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Psychologii i Kognitywistyki Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu, kierownik Zakładu Psychologii Zdrowia i Psychologii Klinicznej UAM i studiów podyplomowych specjalizacji w zakresie psychologii klinicznej oraz psychoonkologii. Pracownik Instytutu Psychologii UZ w Zakładzie Psychologii Klinicznej i Psychopatologii Rozwoju.


Pracę naukowo-badawczą łączy z praktyką kliniczną i psychoterapeutyczną; uzyskała certyfikat psychoterapeuty EAP oraz superwizora terapii uzależnienia od alkoholu. Autorka przeszło 180 prac, w tym znaczących dla niektórych dziedzin psychologii klinicznej monografii i podręczników. Do najważniejszych monografii należą: Alcoholism. Self-help groups and professional therapy (1994), Alkoholizm. Małżeństwa w procesie zdrowienia (1997); Psychologia uzależnień: alkoholizm (2010; współautor M. Ziarko); Psychopatologia (2007); Dzieci alkoholików w perspektywie rozwojowej i klinicznej (2016; współautor I. Grzegorzewska) oraz Uzależnienia behawioralne (2018, współautor I. Grzegorzewska).


Redaktor lub współredaktor cyklu pozycji poświęconych psychologii klinicznej, współczesnej psychoanalizie i zagadnieniom diagnozy klinicznej zaburzeń osobowości, np. zaburzenia osobowości. Problemy diagnozy klinicznej (2014), Psychologia kliniczna (2016), Mentalizacja w perspektywie rozwojowej i klinicznej (2017), Seksualność i problemy seksualne z perspektywy psychodynamicznej (2017). Zainteresowania badawcze koncentrują się na wyjaśnieniu uwarunkowań efektywności terapii pacjentów uzależnionych od alkoholu, opisaniu ścieżek rozwoju osób pochodzących z rodzin alkoholowych oraz wyjaśnieniu patomechanizmów kształtowania się zaburzeń osobowości borderline w kontekście założeń teorii relacji z obiektem.




 

dr Marzanna Farnicka.jpg

Dr Marzanna Farnicka. Fot. Archiwum prywatne.

Marzanna Farnicka, dr,  Instytut Psychologii UZ, kierownik Pracowni Psychologii Rodziny. Jest psychologiem (Magister UAM w Poznaniu, doktor UKW w Bydgoszczy), posiada certyfikat EUROPsy - Europejskiego Stowarzyszenia Psychologicznego w zakresie psychologii klinicznej i zdrowia oraz opiekuna stażu psychologicznego, psychoterapeuty w procesie certyfikacji oraz jest trenerem I stopnia rekomendowanym przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne i praktykiem technologii TRIZ, stypendystką DAAD.
 
Jest specjalistką w zakresie zdrowia psychicznego i jego rozwoju w perspektywie indywidulanej, ale także społecznej (rodzina, praca).  Szczególnie interesuje się funkcjonowaniem społecznym (w zakresie rozwoju zachowań agresywnych i agresywności), radzeniem sobie ze stresem, problemem adaptacyjności  oraz kreatywnością i innowacyjnością w każdym wieku. 

Jest autorką publikacji naukowych w  wielu czasopismach międzynarodowych i krajowych. jej publikacje najczęściej dotyczą psychologii rodziny, psychologii rozwojowej, psychologii edukacyjnej i wychowawczej oraz psychopatologii rozwojowej.

Od ponad 8 lat stale współpracuje z Compultense Universidad w Madrycie, CICA (International  Conferences on Conflict and Aggression), która ma swoją siedzibę w Madrycie (jest członkiem zarządu tej organizacji i ponadto koordynuje powołanym przy niej Środkowo Europejskim Centrum Badań i Treningu - Central European CICA Formation and Training Centre). 

Jest stypendystką DAAD - Niemieckiej Centrali Wymiany Akademickiej w celu rozwoju projektu badającego uwarunkowania powstawania agresywności i zachowań agresywnych w okresie dorastania. Miejsce pobytu Uniwersytet w Poczdamie, superwizor prof. Barbara Krahe, 2014 rok)

Ostatnio zainteresowała się problematyką uwarunkowań i rozwoju twórczości i innowacyjności. Po polskiej stronie była koordynatorem projektu Dream Makers (2016- 2019), który badał rozwój kreatywności w średnim dzieciństwie (3-6 lat) i jej związków z treningiem inteligencji wielorakich oraz rozwoju umiejętności tworzenia w technologii 3D (GRANT_NUMBER: KA2 2016 - 1 - Pt01-KA201-023005) . Z powodu tego zainteresowania ukończyła cykl szkoleń związanych z rozwojem innowacyjności TRIZ.

Jest osobą otwartą na świat i nowe wyzwania. Stara się stworzyć dobre środowisko rozwojowe i inspirować studentów (od 2013 r. do 2020 r. była opiekunem Studenckiego Koła Naukowego WiR (obecnie jest ono zawieszone ze względu na pandemię), jest współautorką wielu artykułów tworzonych wraz ze studentami. 

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Psychologicznego (pełniła funkcję członka Zarządu Głównego oraz pełni funkcje przewodniczącej terenowego oddziału tej organizacji w Zielonej Górze), jest członkiem Lubuskiego Towarzystwa Naukowego (pełni funkcję przewodniczącej Sądu Koleżeńskiego).

Wielokrotnie była nagradzana za pracę naukową przez rektora UZ nagrodą indywidualną I stopnia, za pracę organizacyjną (nagroda Polskiego Towarzystwa Psychologicznego - zasłużony dla PTP).

Bardzo cieszy się uzyskaną nagrodą zbiorową w zakresie dydaktyki. Jest zaszczycona, że  mogła być członkiem zespołu specjalistów tworzących wyjątkowy, pierwszy w Polsce  i nagrodzony podręcznik Psychologii Klinicznej Dzieci i Młodzieży

W czasie pandemii jako wolontariusz udzielała wsparcia w ramach Polskiego Towarzystwa Psychologicznego (online) , wspierała zielonogórskie zakłady pracy.
 
Jest wieloletnim biegłym sądowym przy Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze w zakresie psychologii dzieci i młodzieży oraz psychologii rodziny.

Serdecznie gratulujemy Wszystkim nagrodzonym. :)

 
D&C JARY .:. (C) 2013-2016 Uniwersytet Zielonogórski .:. KONTAKT