Uniwersytet Zielonogórski
A-  A   A+     kontakt | PL

Serwis Informacyjny Uniwersytetu Zielonogórskiego

Zielonogórska stacja bolidowa - PFN14

21 lutego 2022 r. 

stacja bolidowa.jpg

Kamery zostały już umieszczone na Wieży Braniborskiej. Fot. Archiwum Instytutu Astronomii im. profesora Janusza Gila.

Zielona Góra wraca na mapę Polskiej Sieci Bolidowej - Polish Fireball Network (PFN). We wrześniu 2010 roku działalność stacji została wstrzymana ze względu na konieczną modernizację. Instytut Astronomii im. prof. Janusza Gila Uniwersytetu Zielonogórskiego (IA UZ) dokonał zakupu trzech wysokiej klasy kamer, które zostały umieszczone w jednym z najwyższych punktów naszego miasta, na szczycie Wieży Braniborskiej.  W dniach 19-20 lutego 2022 r. dokonano ich instalacji. Zdalnie obsługiwane kamery, będą monitorować praktycznie całe niebo w poszukiwaniu bolidów, czyli meteorów o jasności większej niż -4 mag (jasność Wenus to -4.6 mag). Prócz strony naukowej przedsięwzięcie ma na celu promocję astronomii w naszym regionie oraz zwiększenie aktywności studentów i uczniów szkół średnich. IA UZ chce zaangażować młodych ludzi w obsługę sprzętu oraz analizę danych obserwacyjnych. Projekt stworzy dużą szansę na rozwój zainteresowań oraz umiejętności technicznych i programistycznych.


Meteor jasno spalający się w atmosferze Ziemi sam w sobie jest zjawiskiem imponującym oraz zwracającym uwagę każdej osoby. Poza ogólną fascynacją te zjawiska niosą również ze sobą wiele ważnych informacji. Meteory to tak naprawdę małe skaliste ciała pochodzenia kometarnego lub asteroidalnego, które orbitują w przestrzeni kosmicznej z prędkościami przekraczającymi 70 km/s. W szczególnych przypadkach może dojść do przecięcia orbity takiego obiektu z innym ciałem niebieskim, np. Ziemią. Interakcja z atmosferą powoduje gwałtowne spowolnienie meteoru i zamienia go w kulę ognia. Mały kometarny pył zwykle spala się i nigdy nie dociera na powierzchnię Ziemi. Natomiast materiał asteroidy może być większy i, jeśli warunki są odpowiednie, może przetrwać w atmosferze i wylądować na Ziemi jako meteoryt.


Spadki meteorów obserwowane za pomocą stacji bolidowych pomagają w ustaleniu interakcji ciała z atmosferą ziemską, jego zwalniania, jasności w zależności od obiektu oraz zmian masy podczas spadania. Obserwacja trajektorii atmosferycznej tych ciał pozwala obliczyć ich orbity, a jeśli obiekt nie spali się w całości i spadnie na Ziemię, jest duża szansa na jego odnalezienie. Taki meteoryt jest bezcennym źródłem informacji o Układzie Słonecznym, gdyż zachowuje historię swoich macierzystych ciał, dając naukowcom wskazówki dotyczące formowania się i ewolucji ciał planetarnych w ciągu ostatnich 4,56 miliarda lat.

 
D&C JARY .:. (C) 2013-2016 Uniwersytet Zielonogórski .:. KONTAKT